"Կը
ձանձրանան"
Կ’ըսեն՝ շատ կարճ է կյանքը,
Շուտ կը կասի սրտին զարկը
Բայց արևուն տակ ծիրանի,
Երիտասարդ ու ծերունի
Ահա կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…
Շուտ կը կասի սրտին զարկը
Բայց արևուն տակ ծիրանի,
Երիտասարդ ու ծերունի
Ահա կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…
Կ’ըսեն՝ շատ քաղցր է կյանքը
Եվ անսահման՝ երկրի փառքը,
Բայց գրկին մեջ բուրաստանի,
Ծաղիկներուն դեմ գեղանի
Մարդիկ կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…
Եվ անսահման՝ երկրի փառքը,
Բայց գրկին մեջ բուրաստանի,
Ծաղիկներուն դեմ գեղանի
Մարդիկ կեցած շարան֊շարան
Կը ձանձրանան…
Կ’ըսեն՝ շատ խոր է կյանքը,
Լույս է համակ երկնի հանքը,
Բայց կանչին դեմ ծիածանի
Եվ աստղերուն խորհրդալի
Մարդիկ կեցած շարան-շարան
Կը ձանձրանան…
Լույս է համակ երկնի հանքը,
Բայց կանչին դեմ ծիածանի
Եվ աստղերուն խորհրդալի
Մարդիկ կեցած շարան-շարան
Կը ձանձրանան…
Կ’ըսեն՝ միշտ նոր է կյանքը
Միշտ կը հնչե սիրո զանգը,
Բայց աներազ, առանց տաղի,
Սեղանին շուրջ հաց ու աղի
Մարդիկ ահա շարան-շարան
Կը ձանձրանան…
Միշտ կը հնչե սիրո զանգը,
Բայց աներազ, առանց տաղի,
Սեղանին շուրջ հաց ու աղի
Մարդիկ ահա շարան-շարան
Կը ձանձրանան…
Վերլուծություն
Ասում են կյանքը շատ կարճ է
Սրտի զանկով լցված
Դեղին արևի տակին կանգնած
Երիտասարդները և ծերունիները
Դեղին արևի տակին կանգնած
Երիտասարդները և ծերունիները
Ձանձրանում են․․․
Ասում են կյանքը քաղցր է
Եվ, որ երկրի փառքը անսահման է
Բուրումնավետ այգիների մեջ
Գեղեցիկ ծաղիկներով շրջապատված
Գեղեցիկ ծաղիկներով շրջապատված
Երիտասարդները և ծերունիները
Ձանձրանում են․․․
Ասում են կյանքը շատ խոր է
Ամբողջովին լույս է երկնքի հանքը
Բայց ծիածանի խորհրդավոր աստղերի
Գեղեցկությունը արհամարելով
Բայց ծիածանի խորհրդավոր աստղերի
Գեղեցկությունը արհամարելով
Երիտասարդները և ծերունիները
Ձանձրանում են․․․
Ասում են կյանքը միշտ նոր է
Որի մեջ սերը միշտ անպասկաս է
Բայց անքուն և առանց երգերի
Հացով և աղով սեղան նստած
Բայց անքուն և առանց երգերի
Հացով և աղով սեղան նստած
Երիտասարդները և ծերունիները
Ձանձրանում են․․․
Վերլուծություն
Հեղինակը հետևյալ ստեղծագործությամբ բնութագրում է մարդկանց անշնորհակալությունը
Աստծու և կյանքի հանդեպ՝ ուզում է ծիածան լինի, աստղեր կամ բուրաստան, միևնույն է նրանք
դժգոհ են։ Ոչ ոք չի կարողանում ընկալել կյանքի գեղեցկությունը, սիրո իմատը։ Բոլորը
ամեն կերպ փորձում են իրենց ետ պահել կյանքի ուրախություններից և տեսնում են միայն
ամենօրյա ձանձրալի տրամադրությունը։
Մեկնաբանություն
Չէի ասի որ բանաստեղծությունը լիովին բնութագրում
է մարդկանց։ Մարդկային տեսակը միշտ ինչ որ նոր բան է ման գալիս այս աշխարհում, ամենօրյա
նույն տեսակ առօրյան միշտ էլ վաղ թե ուշ հոգնեցնում է։ Հեղինակը իր խոսքը ուղղում է
բոլոր մարդկանց ասելով նրանց որ նրանք միշտ էլ դժգոհ են, քանի որ ոչինչ չեն անում այն
հետաքրքրեցնելու համար։ Ճիշտ է մարդիկ հետազոտում են տարբեր նոր տեսակի մարդկային զբաղմունքներ,
բայց մևնույն է նրանցից ոչ մեկը չի գրավում բոլոր մարդկանց։ Ինչպես էլ դիտարկենք գոյություն
ունի մարդկային ճաշակ, ամեն տեսակի մարդ ունի իր հետաքրքրությունները և միայն ինքն
է իր կյանքը դասավորում և հետաքրքրացնում, իսկ ով որ հոգնել է կյանքի ահռելի ցավերից
և կյանքի մեծ մասում ապրելու մեջ իմաստ չի գտնում և համոզված է որ ոչինչի չի հասնելու,
այդպիսով արդեն ինքն իրեն ներշնչել է կյանքի "ԽԱՓԱՆՄԱՆ" գաղափարը, ես ցանկանում
եմ ինքնասպանությունից հետո չընկնել, ինչպես հավատացիալներն են համարում, դժողք։
Комментарии
Отправить комментарий